Godziny otwarcia: poniedziałek – piątek 09:00 – 18:30

Godziny otwarcia:
poniedziałek – piątek 09:00 – 18:30

Przodopochylenie miednicy

Przodopochylenie miednicy

Przodopochylenie miednicy to ustawienie miednicy w płaszczyźnie strzałkowej w taki sposób, że kość ogonowa kieruje się ku górze, zaś spojenie łonowe ku dołowi. Miejsce ma wypięcie pośladków, rozciągnięcie mięśni brzucha oraz nadmierny wyprost w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Przodopochylenie miednicy utrzymywane długotrwale i będące naturalną, komfortową pozycją dla danej osoby uznawane jest za wadę postawy.

Czy przodopochylenie miednicy zawsze jest szkodliwe?

Dużo mówi się o tym, aby nie przyjmować pozycji z przodopochyleniem miednicy. O ile rzeczywiście jest w tym ziarno prawdy, ponieważ nawyk utrzymywania przodopochylenia miednicy wpływa negatywnie na stawy biodrowe i kręgosłup w odcinku lędźwiowym, o tyle sama umiejętność wykonywania tego ruchu jest już ważna. Przodopochylenie miednicy jest ważnym ruchem podczas licznych ćwiczeń – mobilizacyjnych, rozciągających, rozluźniających, wspierających kręgosłup i wielu innych. Należy pamiętać o tym, aby ćwicząc z jego wykorzystaniem zawsze równoważyć go ruchem przeciwnym, czyli np. skłonem.

Przodopochylenie miednicy jest istotne także dla kobiet ciężarnych, które przymierzają się do porodu siłami natury. Wykonanie przodopochylenia miednicy sprawia, że kość ogonowa odchyla się ku tyłowi, zaś dziecko znajduje się w optymalnym torze wychodu miednicy. Tym samym poród jest szybszy, mniej bolesny i bezpieczniejszy dla dziecka. Właśnie dlatego nie zaleca się rodzenia leżąc płasko na plecach – wówczas przodopochylenie miednicy jest niemal niemożliwe do wykonania.

Konsekwencje przodopochylenia miednicy

Teraz warto omówić konsekwencje przodopochylenia miednicy w sytuacjach, gdy jest ono wadą postawy. Miejsce ma niewydolność mięśni odpowiedzialnych za stabilizację ciała, obserwuje się więc nadmierne, nieprawidłowe zużycie układu ruchu prowadzące do kontuzji oraz występowania dolegliwości bólowych, bardzo często w obrębie kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego. W związku z uwypukleniem brzucha miejsce mogą mieć zaburzenia trawienia, z kolei nieprawidłowa ruchomość w stawach biodrowych zwiększa ryzyko ich zwyrodnienia w przyszłości.

Przodopochylenie miednicy zawsze towarzyszy wadzie postawy jaką są plecy wklęsłe. Towarzyszą jej: opuszczone trzewia, zaburzenia krążenia w jamie brzusznej, zaparcia nawykowe, kłucie w okolicy śledziony czy zaburzenia menstruacyjne u kobiet.

Jak zmniejszyć przodopochylenie miednicy?

Przodopochylenie miednicy powinno być korygowane dwutorowo – terapią manualną oraz ćwiczeniami. Celem terapii manualnej jest rozluźnienie napiętych tkanek okolicy lędźwiowej kręgosłupa oraz mięśni odpowiadających za zginanie stawów biodrowych, a także mobilizacja stawów, które tego wymagają. Praca relaksacyjna i rozciągająca, a także ćwiczenia rozciągające wykonywane przez pacjenta, powinny skupiać się przede wszystkim na mięśniach: biodrowo-lędźwiowych, prostych uda, czworobocznych lędźwi oraz prostownikach odcinka lędźwiowego.

Z kolei ćwiczenia wzmacniające skupiają się przede wszystkim na angażowaniu mięśni brzucha, prostowników stawów biodrowych (mięśni kulzowo-goleniowych) i mięśni pośladkowych, a także na reedukacji w zakresie prawidłowej postawy ciała. Pozycją relaksacyjną dla takich pacjentów może być leżenie płasko na plecach i przyciąganie kolan do klatki piersiowej, co powoduje wypłaszczenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Kluczowe znaczenie ma trening stabilizacyjny. Równowaga kompleksu lędźwiowo-miednicznego nie warunkuje prawidłowej pracy tylko i wyłącznie tego obszaru ciała. Jest niezwykle istotna dla poprawnego funkcjonowania całego aparatu ruchu. Trening stabilizacyjny i wzmacnianie mięśni CORE wprowadza się jednak dopiero wtedy, gdy pacjent potrafi już samodzielnie przyjmować prawidłową postawę ciała i panuje nad ruchomością swojej miednicy.

Na wizycie u fizjoterapeuty uzupełniająco może zostać zaaplikowana taśma do kinesiotapingu. To plaster pokryty hipoalergicznym klejem, którego parametry są kompatybilne z ludzką skórą. Po aplikacji przez 3-4 kolejne dni utrzymują efekty terapii i w pewnym stopniu wspomagają utrzymanie odcinka lędźwiowego w prawidłowej pozycji.

Może Cię zainteresować

Redakcja bloga

Bartosz Czech

Bartosz Czech

Absolwent Wyższej Szkoły Fizjoterapii we Wrocławiu oraz Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Specjalista fizjoterapii sportowej.

Marcin Baranowski

Marcin Baranowski

Absolwent Wyższej Szkoły Fizjoterapii oraz Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Magister fizjoterapii oraz certyfikowany terapeuta manualny metody Kaltenborn-Evjenth.

Kategorie wpisów
Archiwum Wpisów